σκουρλέτης-το-υπεσ-προωθεί-ν-σ-για-την-362793
ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ | 21.11.2017 | 18:50

Σκουρλέτης: Το ΥΠΕΣ προωθεί ν/σ για την ουσιαστική ισότητα των φύλων

Στην εκδήλωση του Τμήματος Φεμινιστικής Πολιτικής/Φύλου του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα «Απόλυτο & Αδιαπραγμάτευτο το Δικαίωμα των Γυναικών σε μια Ζωή Χωρίς Βία. Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας Κατά των Γυναικών γίνεται νόμος του κράτους», παρευρέθηκε και απηύθυνε χαιρετισμό ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης.

Ακολουθούν σημεία από τον χαιρετισμό του υπουργού Εσωτερικών:

«Συναντηθήκαμε σήμερα εδώ, για να υποστηρίξουμε, με την πολιτική μας τοποθέτηση αλλά και με τις δράσεις μας, το δικαίωμα των γυναικών σε μια ζωή χωρίς βία αλλά και την ανάγκη πραγματοποίησης παρεμβάσεων για την πρόληψη και την καταπολέμηση αυτής, επ’ ευκαιρία και της κύρωσης της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, που σύντομα θα είναι νόμος του κράτους, ύστερα από νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ως αρμόδιου.

Αξίζει, στο πλαίσιο αυτό, να θυμίσουμε ότι βία κατά των γυναικών αποτελεί κάθε πράξη βίας, φυσικής ή λεκτικής, που βασίζεται σε οποιαδήποτε μορφή διάκρισης με βάση το φύλο, κάθε πράξη, δηλαδή, που γίνεται μόνον επειδή το «θύμα» αυτής είναι γυναίκα.

Η βία κατά των γυναικών είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο, το οποίο δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένες φυλετικές, κοινωνικές, οικονομικές, θρησκευτικές ή μορφωτικές ομάδες, αλλά συνιστά τον σκληρό πυρήνα των έμφυλων ανισοτήτων και αναπαράγει τις σχέσεις εξουσίας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Είναι μάλιστα δύσκολο να καταπολεμηθεί, αν λάβει κανείς υπόψη και τη διστακτικότητα των θυμάτων να καταγγείλουν τα περιστατικά βίας ενώπιον των αρχών.

Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, καθώς και εν μέσω συνεχών μεταναστευτικών ροών από τις εμπόλεμες ζώνες, το φαινόμενο της βίας έχει οξυνθεί εξαιρετικά.

Η λιτότητα έχει βλάψει ξεκάθαρα τα γυναικεία δικαιώματα, κι αυτό αποδεικνύεται απ’ το ότι στα αιτήματα για ίση αμοιβή, ίση σύνταξη, ίσες ευκαιρίες απασχόλησης, έχει υπάρξει σαφής οπισθοδρόμηση.

Σήμερα, σχεδόν ένα στα τέσσερα άτομα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ζει υπό την απειλή της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού και ποσοστό άνω του 50% του πληθυσμού αυτού είναι γυναίκες. Στην Ελλάδα, μάλιστα, παρατηρείται μια από τις μεγαλύτερες διαφορές  στο ποσοστό ανεργίας και στο ποσοστό απασχόλησης, μεταξύ ανδρών και γυναικών, που, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ  προσδιορίζονται στο 19,9 % (ανεργία) και 61% (απασχόληση) για τους άνδρες και στο 28,1% (ανεργία) και 43,3% (απασχόληση) για τις γυναίκες.

Ταυτόχρονα, στα εδάφη όπου ο πόλεμος μαίνεται ή και βαίνει κλιμακούμενος, τα φαινόμενα κακοποίησης των γυναικών αποτελούν μια κανονικότητα, με αποτέλεσμα οι γυναίκες αυτές να φτάνουν, μέσω της ξηράς ή της θάλασσας, στα ελληνικά εδάφη και να φέρουν βαριά τα σημάδια της σεξουαλικής κακοποίησης, των σωματικών επιθέσεων με σκοπό το βιασμό, της άσκησης ψυχολογικής βίας ή, βέβαια, να έχουν υπάρξει θύματα δουλεμπορίας ή διακίνησης.

Είναι, βεβαίως, σαφές ότι δεν θα μιλούσαμε, σήμερα, για βία κατά των γυναικών ούτε για όξυνση των παραπάνω κοινωνικών φαινομένων με κύριο αποδέκτη τις γυναίκες, εάν είχε επιτευχθεί αυτό που και τα διεθνή κείμενα διακηρύσσουν, δηλαδή η «ουσιαστική ισότητα των φύλων».

Η Federici έχει γράψει ότι «το σώμα για τις γυναίκες στην καπιταλιστική κοινωνία έχει γίνει ό,τι το εργοστάσιο για τους άρρενες μισθωτούς εργάτες: το κύριο πεδίο της εκμετάλλευσής τους και της αντίστασης, καθώς το γυναικείο σώμα έγινε αντικείμενο οικειοποίησης από το κράτος και τους άνδρες και υποχρεώθηκε να λειτουργεί ως μέσο αναπαραγωγής και συσσώρευσης της εργασίας».

Ο πρώιμος καπιταλισμός, πράγματι, «πέρασε» πάνω από το γυναικείο σώμα και προσπάθησε να υποτάξει τη γυναίκα. Αρχικά, εμπορευματοποίησε το γυναικείο σώμα καθιστώντας το επίκεντρο της διαφήμισης με σκοπό την προώθηση καταναλωτικών προϊόντων και προτύπων. Στη συνέχεια, δημιούργησε ένα μοντέλο έμφυλου επαγγελματικού διαχωρισμού, σύμφωνα με το οποίο οι ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες απευθύνονται σε γυναίκες, ενώ οι θετικές επιστήμες σε άνδρες. Ταυτόχρονα, ο δυτικός κανόνας ουδέποτε ενθάρρυνε την ενεργή συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων.

Πέραν, όμως της οικονομικής κρίσης, η ευθύνη της μη πρόληψης και της μη αντιμετώπισης του φαινομένου, πρέπει να αναζητάται και στις πολιτικές που απέτυχαν να αναγνωρίσουν και να περιορίσουν το αντίκτυπο των μέτρων λιτότητας στα θέματα φύλου.

Για τους λόγους αυτούς, και δεδομένων των δεσμεύσεων του χώρου μας και των κοινωνικών κινημάτων που ηχηρά μας υποστήριξαν, καλούμαστε σε ρυθμιστικές, από’ δω και πέρα, παρεμβάσεις για να υπερασπιστούμε τα γυναικεία δικαιώματα και να συμβάλουμε στην αναχαίτιση κάθε μορφής βίας που λαμβάνει χώρα για λόγους που αφορούν αποκλειστικά και μόνον στο φύλο.

Η πρωτοβουλία, που ήδη έχει δρομολογηθεί, είναι η εν λόγω κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, από το Κοινοβούλιο, σημείο στο οποίο θα ήθελα να αναφέρω τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών, μετά από πρόταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, για τη λειτουργία ενός ολοκληρωμένου Δικτύου τοπικών δομών και υπηρεσιών που ήδη προσφέρει αρωγή στα θύματα βίας, είτε ψυχοκοινωνική και νομική υποστήριξη των γυναικών-θυμάτων και την οποία προβλέπεται να αναλάβουν τα σαράντα (40), ανά τη χώρα, συμβουλευτικά κέντρα είτε πραγματική φιλοξενία και ψυχοκοινωνική υποστήριξη αυτών εντός των λειτουργούντων, είκοσι ενός (21) στον αριθμό, ξενώνων ανά τη χώρα. Μέσα από τις δομές αυτές, επιδιώκεται να ενισχυθεί η εφαρμογή πολιτικών κοινωνικής προστασίας από μέρους των Δήμων και να αναπτυχθούν τοπικά σημεία αναφοράς για την υποδοχή, εξυπηρέτηση και διασύνδεση των ωφελουμένων γυναικών θυμάτων βίας με τα Κοινωνικά Προγράμματα και Υπηρεσίες που υλοποιούνται στην περιοχή λειτουργίας τους.

Στην προωθούμενη νομοθετική πρόταση προβλέπεται, ακόμη, η λειτουργία της Τηλεφωνικής Γραµµής SOS 15900, η οποία ήδη παρέχει, σε 24ωρη βάση, πληροφόρηση για θέµατα ισότητας των φύλων και για περιστατικά που σχετίζονται µε βία κατά των γυναικών και χρήζουν άµεσης αντιμετώπισης, ενώ υπάρχει η δυνατότητα παραπομπής  περιστατικών σε Συµβουλευτικά Κέντρα κατά της βίας, σε Υπηρεσίες Υγείας, και άλλους συνεργαζόµενους φορείς, κάτι το οποίο καθιστά τη λειτουργία της εξαιρετικά αποτελεσματική.

Επιπρόσθετα, και επειδή είναι σπουδαίο να μην μένει κανείς μόνο στα λόγια, αλλά να κοιτά τις πραγματικές και σύγχρονες ανάγκες ενός θιγόμενου και πληττόμενου πληθυσμού, εν προκειμένω του γυναικείου πληθυσμού, το Υπουργείο Εσωτερικών προωθεί σχέδιο νόμου για την προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων.

Στο πλαίσιο αυτού, καταγγέλλεται μεταξύ άλλων η χρήση σεξιστικού λόγου, η οποία απαντάται σήμερα μέχρι και σε προοδευτικούς πολιτικούς και επιστημονικούς χώρους, καθώς και σε νέους ανθρώπους, ακόμη και μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο και προβλέπονται επίσης κυρώσεις για αυτή.

Έχουμε λοιπόν ηθικό χρέος, ως πολιτικός χώρος να υλοποιήσουμε τις κατάλληλες πολιτικές για την καταπολέμηση των έμφυλων στερεοτύπων στο δημόσιο και ιδιωτικό βίο, γιατί η ανισότητα παραμένει και καταμαρτυρά ένα από τα μεγάλα δημοκρατικά ελλείμματα της χώρας μας, αλλά και της Ευρώπης, και γιατί και εν μέσω καταστάσεων εξαίρεσης (όπως η οικονομική κρίση), οφείλει πάντοτε να υπάρχει ένα ριζοσπαστικό αίτημα ισότητας και ελευθερίας».